Bir anlığına salak gibi bakmak.

Gün içinde sıklıkla yaşadığım olay. Konuşmanın ortasında aslında anlatılanlar net olmasına rağmen bir anlığına duraksamak ve "ben aslında gerizekalıyım şuan" bakışı atmak. Bakışın özelliği yalnızca bir an sürmesi ve anlamsızca yaşanmasıdır.

O bakış yüzünde belirince karşındakinin sana gülmeye başlaması ve senin de kahkaha krizi yaşamanla sonlanan güzel bir bakıştır.

Öğretmenim soruyu anlatıyorsa bu bakışım sırada, bana soruyu tekrar baştan anlatır beynimin işleyişinden endişe duyarak. Bu bakış sonlanınca hoca da bir oh çeker.

Kronik uykusuzluk bahsi geçen bakışın değil bir anlığına; her daim, bir ömür (ya da bir gün) suratınıza yapışmasına sebep olur. Tecrübeyle sabittir.

Az önce bitirdiğim lejantın ardından ekranla aramda gerçekleşen olaydır. böyle seyrettik birbirimizi mal mal.

Okuldaki arkadaşıma Rp'nin ne olduğunu anlattığım zaman verdiği tepki oluyor. *-*